Metody wyceny zapasów w rachunkowości są najważniejszą częścią cyklu księgowego. Ponieważ metody wyceny zapasów są używane do obliczania kosztu sprzedanych towarów i zysku brutto, są one niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. W rachunkowości istnieją dwie główne metody wyceny zapasów: FIFO, LIFO.

  • Metoda FIFO.
  • Metoda LIFO.
  • Porównanie FIOF, LIFO.

Metoda magazynowania FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło)

Metody wyceny zapasów to metody stosowane do określenia wartości zapasów. Metody te wykorzystują różne czynniki, takie jak koszt sprzedanych towarów i średnie zapasy, aby określić ich wartość.

Metoda wyceny zapasów jest metodą pierwsze weszło, pierwsze wyszło (FIFO) wyceny zapasów. Ta metoda jest stosowana w rachunkowości i sprawozdaniach finansowych. Jest to powszechny sposób wyceny zapasów, który można wykorzystać zarówno w przypadku aktywów fizycznych, jak i niematerialnych.

Metoda „pierwsze weszło – pierwsze wyszło” (FIFO) jest jedną z najpopularniejszych metod wyceny zapasów. Służy do rozliczania liczby sztuk w magazynie i kosztu zakupu. Służy również do określania kosztu sprzedanych towarów oraz średnich stanów magazynowych. Ta metoda oblicza koszt towaru, odejmując jego cenę zakupu od ceny sprzedaży, a następnie dzieląc tę liczbę przez liczbę sztuk w magazynie.

Metoda wyceny zapasów pierwsze weszło pierwsze wyszło (FIFO) to metoda wyceny zapasów dla celów księgowych. Ta metoda jest zwykle używana do sprawozdawczości finansowej, w której aktywa są wyceniane według kosztu ich nabycia. Ta metoda jest prosta i łatwa do zrozumienia, ale może prowadzić do znaczących błędów, jeśli nie jest odpowiednio zarządzana.

FIFO może być uważane za logiczne i realistyczne podejście do przepływu kosztów. Ta metoda pozwala na w miarę ścisłą korelację z fizycznym przepływem towarów. Odzwierciedla zmiany związane z rzeczywistą sprzedażą towarów. Wydatki powiązane są z kosztami związanymi z rzeczywiście sprzedanymi wyrobami. FIFO daje niewielkie możliwości manipulowania wynikiem, ponieważ alokacja kosztów jest uzależniona od kolejności, w której zostały poniesione. Ponadto, w metodzie FIFO jednostkami pozostałymi w zapasie końcowym są jednostki zakupione jako ostatnie, więc ich koszt będzie najściślej związany z kosztami odtworzenia zapasów na koniec okresu.

Metoda wyceny zapasów LIFO

Metoda wyceny zapasów LIFO jest metodą wyceny zapasów opartą na kosztach, która wymaga, aby firmy wyceniały swoje zapasy na podstawie kosztu „ostatnie weszło, pierwsze wyszło” (LIFO). Ta metoda zakłada, że przedmioty są usuwane z magazynu w kolejności ich dat zakupu, co oznacza, że ostatnio zakupione przedmioty są sprzedawane jako pierwsze, a następnie starsze przedmioty, które zostały sprzedane, są zastępowane nowymi.

Metoda wyceny zapasów LIFO to metoda wyceny stosowana przez wiele firm do wyceny zapasów.

Zasada wyceny zapasów LIFO polega na tym, że pierwsze sprzedane rzeczy wyceniane są po koszcie wytworzenia, a wszystko inne po cenie rynkowej. W tej metodzie starsze przedmioty są najpierw usuwane z zapasów, co oznacza, że najpierw zostaną sprzedane lub złomowane. Ta metoda wyceny wymaga dużo pracy, jeśli masz w magazynie wiele produktów i może prowadzić do znacznych niedokładności, jeśli nie zostanie wykonana prawidłowo.

LIFO jest często krytykowana z teoretycznego punktu widzenia. Nie jest skorygowana z kolejnością fizycznego przepływu towarów i może dać dziwne wyniki w przypadku spadku poziomu towarów. Aczkolwiek jest metodą najlepiej korelującą bieżące koszty zapasów z bieżącymi przychodami.

Metody magazynowania fifo, lifo – porównanie. Inne metody fefo, lifo, fifo

Porównanie metody fifo i lifo w różnych aspektach:

  1. Rachunek wyników:

FIFO: Zalety: Koresponduje z fizycznym wypływem towarów.

Wady: Powoduje przyporządkowanie historycznym kosztom zakupu aktualnych przychodów ze sprzedaży, Zyski i straty z tytułu przetrzymywania zapasów stają się częścią wyniku brutto przedsiębiorstwa.

LIFO: Zalety: Dopasowanie bieżących kosztów do bieżących przychodów, nie występują zyski i straty z tytułu przetrzymywania zapasów.

Wady: Nie koresponduje z fizycznym wypływem towarów.

2. Bilans:

FIFO: Zalety: Saldo końcowych zapasów jest zbliżone do aktualnych wartości rynkowych.

LIFO: Wady: Saldo końcowe zapasów składa się z historycznych kosztów zakupu mogących znacznie odbiegać od bieżących wartości,

3. Podatek dochodowy:

FIFO: Wady: Wyższa podstawa do opodatkowania zwłaszcza w okresie inflacji.

LIFO: Zalety: Niższa podstawa do opodatkowania, zwłaszcza w warunkach inflacji.

Wady: Możliwość znacznego wzrostu podstawy opodatkowania w sytuacji spadku poziomu zapasów.

Jak widać, wybór metody magazynowania zależy od wielu czynników, w zależności co chcemy osiągnąć i jak jest nam wygodniej. Dowiedz się więcej na temat różnych metod na stronie internetowej: https://www.rafsoft.net/metoda-fifo-lifo-fefo-lofo-i-hifo/. Na stronie opisane są wszystkie metody, jakie tylko istnieją, po przeczytaniu tego artykułu z pewnością będziesz wiedział, jaka metoda będzie najlepsza dla Ciebie i Twojej firmy.